Hoop

Hoop. Lopen op het water..Religieuze crisis als kans.

Opvallend  hoeveel boeken er tegenwoordig verschijnen met “Hoop”in de titel.

Bob Goudzwaard,  Paus Benedictus,  Gert Jan Segers, Roland van der Vorst, Joris Luyendijk, Jeff Fountain, Paus Johannes Paulus, Jan Hoek,  etc. Het wijst erop dat er een breed gevoel bestaat in onze samenleving dat het er nu op aankomt de hoop niet te verliezen. Inderdaad, zoals Joris Luyendijk  boven zijn boek schrijft:  Hoe hou jij hoop?  Hij zegt: Hoop is als een buitenboordmotor op een zeilboot,  je hebt hem nodig bij windstilte en zet hem aan , als de wind wegvalt!  Maar wat doe je als op dat moment de motor weigert!? Dan kom je in een crisis terecht.

‘Wegen van hoop in tijden van crisis, zoals de titel luidt van het boek van Bob Goudswaard en het boek dat ik vanavond speciale aandacht geef heet: ‘Niet zonder hoop’ van Tomas Halik : Crisis als bakermat van de hoop!

Ja, dat bewustzijn bestond al onder de oude Gieken die dit uitdrukten in de mythe van Pandora. Toen Pandora alle rampen van de wereld over zich gehaald had, ontdekte zij dat de duif van de hoop als enige was achtergebleven?   (toon de dia)

(Heel bekend is dit verhaal van Pandora. Pandora is in de Griekse mythologie de eerste vrouw,de moeder van de mensheid, die Zeus, de oppergod aan de held Epimeteus ten huwelijk geeft.. met een prachtige kist als huwelijksgeschenk. Hij geeft die wel met het uitdrukkelijke bevel de doos niet te openen. Maar nieuwsgierig als zij is,  doet ze het toch.. en dan vliegen in een klap alle rampen der wereld er uit, akelige zwarte beesten  (dia 2), vleermuizen die van dan af de wereld verzieken. Als ze verbijsterd het deksel dicht klapt blijft er nog één vogel achter.. de witte duif van de Hoop.Als alles je ontvalt..Al van oude tijden aan  hebben mensen dat ontdekt dat  als de ene ramp na de nadere ons treft, er uitendelijk maar een kracht is die ons nog overeind houdt en doet overleven en dat is de hoop).

Zie Victor Frankl die een studie maake van de holocaus survivors . Alleen de hoop deed hen over leven. Ook Floris Bakels vertelt in zijn boek ‘Nacht und Nebel’ dat hij alleen door de vier jaar concentratiekamp heen was gekomen omdat hij verloofd was en voortdurend teerde op de hoop straks zijn geliefde weer te zien.  Hoop doet leven!

(Vraag het de overlevenden van de Holocaust : we hebben ze onlangs bij de Holocaust herdenking weer kunnen zien op de tv en kunnen horen. De Weense psychiater Victor Frankl , zelf ook een ‘survivor’, heeft er na de oorlog een onderzoek naar gedaan: wat maakte nu dat sommigen wel en anderen niet overleefden, onder precies dezelfde vreselijke omstandigheden?. Hij ontdekte dat alles draaide om HOOP. De survivors bleven overeind omdat zij gefocussed bleven op de hereniging met hun geliefden .Zij werden gered door de hoop. In Nederland was het de destijds bekende Floris Bakels, die er een boek over schreef: “Nacht und Nebel” Vier jaar zat hij in een concentratie kamp: vier jaar hel! “Als ik niet vlak voor mijn arrestatie verliefd en verloofd was geweest had ik het niet gered.. Het wenkend perspectief , haar terug te willen zien, dat heeft mij gered”  Nu daarover gaat vanmorgen deze preek: hoop als wenkend perspectief dat ons erdoor draagt, dat ons moed geeft, en motiveert om vol te houden en de goede keuzes te maken.)

Belangrijk om bij stil te staan . Wat is hoop? Wat is het unieke van de christelijke hoop? Wat werkt het uit ? En vooral : hoe krijg je het?  (toon de dia)

Als christenen hebben wij een speciale betrekking tot ‘hoop’ omdat de apostel Paulus de drie hoofddeugden van ons geloof heeft omschreven als : geloof, hoop en liefde! (1 Cor.13).

  1. Wat is hoop?

Het eerste wat opvalt is dat in gewone doen en ook als het leven goed er  dan al achter en onder alles wat we doen een soort van basishoop verborgen zit. Meestal zijn we ons er niet eens van bewust. Het wordt ons vanaf de geboorte als met de paplepel mee-gegeven. In de ontwikkelinspsychologie heet dat : basic trust. De eerste fase  in de persoonlijkheidsgroei bij Eric Ericson. Spinoza zei: hoop is de vreugde die je ervaart van de verwachting dat de toekomst positief zal uitvallen.

Ontbreekt dat dan zit er geen vaart meer in het schip. Je verliest alle vreugde in wat je doet. De zeilen hangen slap. Wie aan een depressie geleden heeft , weet er alles van.

Toch ga ik het niet over die meer  in de persoonlijkheid ingebouwde hoop hebben, je zou kunnen zeggen , dat is  de creatuurlijke onderbouw  van wat in de bovenbouw van al onze persoonlijke eigenschappen hoop heet. Er zit in alles wat wij doen een stuwende drijfkracht, noem het de zuurstof van de ziel of als je meer technisch bent de benzine in de motor. Ze rust ergens op en stuurt ergens naar toe. Dat is hoop.

Ze speelt in het gewone leven de hoofdrol in het kiezen van onze doelen en formuleren van onze idealen:  Denk aan (grapje) : noem je je eiland: Groenland of IJsland..en Mrs. Groenstein (zie Lev).

Als in het uur van de crisis de benzine van de hoop op is heb je een groot probleem. Eigenlijk gaan al die boeken over dat uur van de crisis. Wat dan ?

Ik denk dat er hier een uitzonderlijke kans ligt voor de bijbelse boodschap. Ik heb al de testen over ‘hoop’ doorgelezen en ik ben tot de conclusie gekomen dat ze eigenlijk allemaal gaan over die  boven-bouw hoop. Over die hoop die bij het ontbreken van alle hoop , dan pas doorbreekt .

Dat moet de Joodse Leonard Cohen bedoeld hebben, toen hij dat intussen welbekende lied zong:  Ring the bell, ring the bell: there is a crack in everything, that is where the light comes in! (hoor de dia). Die hoop, is  er zo iets? Klemmen wij ons dan in de nood niet vast aan een illusie? Dat is de koude wind die ons tegemoet waait uit de hoek van Marx en Nietsche?

Tomas Halik komt uit die wereld. Hij is opgegroeid in het communistische Tsjecho Slowakije van na de oorlog. Zelf zegt hij : ik vond de weg terug naar het authentieke christelijke geloof toen ik ontdekte dat wij in het ongelovige denken van het atheistische marxisme in de greep waren gekomen  van andere machten . Het tegenovergestelde van geloof is niet atheisme  maar idolatrie.  Afgoden nemen de plaats in van God en die voeren een terreurbewind uit.

Ik  voelde mij als een Zacheus, die uitkeek als een outsider naar die vreemde mogelijkheid dat er wellicht toch in de uitzichtloze situatie Iemand was die hoop  bood boven de bij mij danig verstoorde basis hoop. Als ik om mij heen keek in het niet communistische geseculariseerde Westen zag ik daar alleen maar ‘hoop’in de vorm van een ‘vooruitgangsgeloof’ dat mijn  honger en verlangen niet vervulde. Pas toen hij dank zij veel gespreken met gelovige priesters ook zelf ging luisteren naar de Schrift en naar ons voorgegane heiligen is bij hem zoals hij zegt ‘de vonk over gesprongen’.

(In een eerder boek  (Geduld met God  p.54,55)  schrijft hij:   het lijkt wel wat op Zacheus die zich aangesproken voelde door Iemand die hem kende).

Hier in dit latere boek over ‘hoop’vertelt hij dat dit geloof wel door donkere uren is heengegaan van twijfel en aanvechting. Al die golven van ongeloof die ons als Europeanen in de botten zitten.

“Als je ’s avonds in je werk bent geconfronteerd met een donker oerwoud aan menselijke pijn, zwakheden en uitzonderlijk gecompliceerde problemen waarbij het moeilijk is om nog woorden van raad en troost te vinden, die niet leeg en versleten klinken, en wanneer je dan ‘morgens weer door die barbaarse modder heen waadt en meteen al weer moe bent van de voortdurende aanvallen van het giftige insect van de menselijke boosaardigheid, afgunst , domheid en haat, dat raken je natuurlijke reserves aan geloof en hoop snel uitgeput.(p.74/75) . ‘Misschien wordt de christelijke hoop juist daar ( en misschien wel alleen daar) geboren, waar alle andere vormen (of imitaties) van de hoop schipbreuk hebben geleden? “Ze worden geboren uit de donkere nacht van de ziel, zo citeert hij middeleeuwse heiligen en zoals een graankorrel eerst moet sterven in de grond zo gaan alle natuurlijke vormen van hoop dood om als een korenaar opnieuw op te rijzen in de hoop die wij in Christus en zijn beloften ontvangen.”Uit het verlies van de gewone alledaagse hoop ontstaat de echte hoop”p.76.  Dat is de hoop . Hoop is dus een enorm bemoedigend besef . En crises zijn vaak de wieg waarin die hoop geboren wordt

Zie Leonard Cohen: there is a crack in everything, that ’s how the light gets in..

“In deze hoop zijn wij gered”

zo lezen wij in Romeinen 8, dat ik wel het hooglied van de hoop zou willen noemen.

Dat komt omdat die hoop die gefundeerd is. Onze hoop  is gebaseerd op het geloof, en werkt zich uit in de liefde . Ingeklemd tussen geloof en liefde,  dat is het unieke.

Dat kan je niet zeggen van alle hoop. Zoals uit het verhaal van Pandora al bleek: hoop is een algemeen menselijke eigenschap, ze wordt ons al met de paplepel ingegoten, de psychologen noemen het Basic trust. Onmisbaar om als gezond mens op te groeien . De philosoof Ernst Bloch heeft al een paar jaar geleden een boek geschreven hoe het door alle volken en culturen heen zindert , hoop, als een soort diep verlangen naar iets wat er nog niet is. Heimat..Algemeen menselijke hoop, verbonden met idealen . het leven ingaan met verwachtingen. Zo gaat het, zo doen we allemaal.

Wellicht is dat nu juist de reden waarom er zo veel teleurstelling is en er zoveel boeken verschijnen over hoop. Je grijpt pas naar je knie als die zeer doet..Menselijke hoop is kwetsbaar

Het unieke van de christelijke hoop’.

Die hoop zit ingeklemd in de bekende drieslag: Geloof, hoop en liefde. 1 Korinthiers 13:13. Zo blijven dan geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde. Niet de taaiste, de taaiste is volgens mij de hoop. De diepste is het geloof, de meeste de liefde waar alles in uitmondt, maar de taaiste die het geloof verbindt met de liefde is de hoop! ..zolang de hoop  maar ingeklemd blijft tussen die twee grote ‘zussen’ die zij aan elkaar verbindt.

Hier ligt ook het antwoord op de vraag wat er nu zo uniek is aan de christelijke hoop en hoe wij die als onze grootste schat steeds weer moeten binnen  laten, moeten voeden en overeind houden en inzetten vooral in onze tijd.

Paulus schrijft: in die hoop ligt onze redding. Je mag ook vertalen : voor die hoop zijn we gered! Of Wij hebben deze redding in hope.

Ook in het geheel van Romeinen 8 zit het suk over hoop (18-25) ingeklemd tussen ‘geloof’en ‘liefde’.

Eerst geloof , vs. 1 “Dus  wie in Christus Jezus zijn worden niet meer veroordeeld”  ( je hoort hier nog Paulus inzet in hfst.1 en 5:  ‘wij dan ‘gerechtvaardigd door het geloof hebben wij vrede met God”). Dat is de basis..  dan hoop, Romeinen 8 :24 en dan aan het slot: “Niets kan ons scheiden van de liefde van Christus” Later volg de toepassing in Romeinen 12 : de liefde! De liefde zij ongeveinsd.

Kerntekst: In die hoop zijn we gered.

Wat is het unieke van de christelijke hoop?

Op deze tweede zondag in de veertig dagen tijd kan ik dat heel gemakkelijk uitleggen:  in deze weken weten wij ons op weg naar Goede Vrijdag en Pasen . Daar is de basis voor onze hoop gelegd. Want alles wat Christus deed, ( en dat gaan we straks weer vieren..)deed hij om ons uit deze woestijntijd, dit concentratie kamp, deze wereld nu nog vol virussen te redden. Belangrijk om ook in onze tijd dat vast te houden.

Wij weten zegt Paulus dat deze wereld nu nog zucht onder het juk van de vruchteloosheid  (vs.20) In de nieuwe vertaling staat zinloosheid. Paulus zegt : we zien nu nog een wereld om ons heen , die zucht en kreunt.

Hoe is het mogelijk: er ontsnapt een klein ziekte virus in China en heel de wereld ligt plat. Hoe moeten we daar in het geloof tegen aan kijken? Paulus zegt : hou goede moed, dit is niet het kreunen van een stervende wereld die als een oude man aan zijn einde gekomen is, maar het is te vergelijken met het zuchten van een zwangere vrouw die bezig is een kind te baren. Dat is nu de inhoud van de hoop die wij hebben! Het zijn de  weeen die vooraf gaan aan de doorbraak van het Messiaanse rijk!  Waar Jezus ons voor leerde bidden : Dat toch uw koninkrijk kome! Waarvoor hij aan het kruis zijn leven gaf en dat in kiem al is gezaaid op de dag van zijn opstanding!

Dat wordt heel subtiel door de apostel Paulus uitgedrukt in dat ene kernzinnetje :

In die hoop zijn wij gered.

Taalkundig : er staat niet: door  de hoop, ook niet voor die hoop : er staat alleen een dativus commodi  i.b.v.  in relatie tot , inderdaad het beste te vertalen met : in.  Greydanus  ziet hierin een nadruk op het objectieve van de christelijke hoop. Het lijkt als of de apostel hier al vooruit grijpt op die machtigste tegenwerping tegen die hoop:  en dat is: je ziet ze nog niet. Wat heb je eraan het nog niet ziet. Ja , zegt de apostel : dat zou een ramp zijn als die hoop alleen bestond in een subjectief gevoel waar door   of waarvoor ik moet worden gered, want dat gevoel of besef is kwetsbaar, maar in die hoop als buiten mij zich voltrekkend heilsgebeuren daarin ligt onze redding. En dat inhoudelijk die hoop nog niet zichtbaar is moet ons niet hinderen in erop te hopen.  Zo is dat met hoop: als het al zichtbaar was is het geen hoop meer. Want hoe zou je nu hopen op iets wat  zichtbaar is. Dat is ‘aanschouwen’ Elders zegt Paulus : wij leven nog niet in het aanschouwen. Maar als wij leven in die hoop verwachten wij het met volharding.  Dat is ook een opdracht: om te volharden in de hoop. Dat doe je door de inhoud serieus in je op te nemen en soms ook : door je niet door je gevoelens te laten leiden.  De hoop is als een anker van de ziel, zegt de Hebreeen brief en een anker werktb alleen als jet het uitwerpt en dan is de belofte dat een anker dat is uitgeworpepen op de Rots die Christus is, je levensschip verankert tot binnen het heligdom waarin Christus ons is voorgegan Hier is hoop die al het aardse overstijgt!

Hoofdpunt: die hoop is wel gegrond. Niet in gevoel of verstand , in wil of gedrag, ook al werkt het zich daar wel in uit! Maar ze is gegrond op beloften: die al begonnen zijn zich te vervullen : Groen van Prinsterer zei al : Er is gesproken en er is geschied. Daar rust het op. En het is waarneembaar  in een schepping die zucht als in barensnood!

Leerpunt: crisis als wieg van de hoop. Hoop heeft twee lagen. Bijbelse hoop overstijgt het aardse : gratia non tollit sed perficit naturam..en vooral: die hoop rust ergens op: het profetisch woord. Ze is beloofd.

Deze schepping zegt Paulus is nu nog aan de vruchteloosheid en zinloosheid onderworpen, maar ze wacht op de doorbraak van het Rijk , het openbaar worden van de kinderen van God. Zijn wij nu kinderen , dan zijn we ook erfgenamen , heeft Paulus daar vlak voor gezegd.vs. 17.  Alleen : we hebben het nog niet ; we leven in hope . We horen het kreunen van deze nu nog onverloste schepping, maar we mogen weten dat dat het zuchten is van moeder  aarde in barensnood.

Er wordt in de 40 dagen tijd zelfs een band gelegd met het volk Israel in de veertig jaar woestijntijd!  Woestijntijd is tijd om je voor te bereiden op wat beloofd is. Strak gaan we het beloofde land in : een nieuwe tijd , een nieuwe heilstijd staat op het punt van intrede!  Alleen, we voelen ons nu nog in de wereld als in de woestijn. Soms zelfs een concentratie-kamp. Zo dubbel is het. De woestijn is hier, het beloofde land ligt daar.. Virussen om je heen, een nieuwe schepping daar! Zeker , we vechten tegen het virus, maar onze hoop ligt verder. Natuurlijk moeten we ons inzetten alle virussen te bestrijden maar wat ons ten diepste overeind houdt en inspireert is  Christus, voor ons gestorven en opgestaan. Want nu de Heer is opgestaan , zingt de gemeente, nu vangt het nieuwe leven aan!

De dichteres Ida Gerhard zegt in een gedicht dat hoe ouder je wordt, je des te meer gaat beseffen wat het hart is van die hoop. Zij noemt het gedicht daarover dan ook veel zeggend : Genesis!

Ida Gerhard: Genesis.

Oud worden is het eindelijk vermogen

Ver af te zijn van plannen en getallen;

Een eindelijke verheldering van ogen

Voordat het donker van de nacht gaat vallen

Het is een opengaan van vergezichten’

Een bijna van gehavendheid genezen;

Een aan de rand der tijdeloosheid wezen.

Of in de avond gij de zee ziet lichten.

Het is allengs , een onomstotelijk weten

Dat gij vernieuwd zult wezen en herschapen

Wanneer men van u schrijven zal: ‘ontslapen’.

Wanneer uw naam op aarde is vergeten.

 

Hoop is : , een onomstotelijk weten

Dat gij vernieuwd zult wezen en herschapen.

Christelijke hoop is hoop die op ons toekomt. Menselijke hoop wordt versterkt en opgebouwd uit wat ons gegeven is , wat er nu al is en waarop we bouwen als verder gaan het is een duwende energie, dat is de onderbouw van de hoop, maar de hoop die van God komt is een trekkende energie, ze komt van voren op ons toe. Menselijke hoop is een extrapolatie, gebaseerd op wat er is . Dat stuwt ons voort . Wat groet uit het materiaal, dat er is en dat  kan  uit groeien. Futurologen gaan vanuit wat er is , aan de slag,  gewapend met statistieken die je vanuit het bestaande construeert. Het is die hoop waarvan Paulus zegt: is het wel hoop? Hoe kan je hopen op hetgeen je ziet ? Hoopvol de lijnen van hieruit ver trekken. Ik ben jong, heb energie, en een goede opleiding, dan mag ik hopen op vreugde volle toekomst.. maar  de christelijke hoop grijpt daar bovenuit: het is Hopen op wat je niet ziet. Het is een anker van de ziel. Het overstijgt de nood i de tegenwoordige tijd. Ja , het konndig zich al aan in de weeen die eraan voorafgaan, het zuchten van de gehele schepping, ‘het kind is er nog niet’ het is nu nog onzichtbaar. Hij komt op ons toe. Wij laten ons ernaar toe trekken het is niet duwende maar trekkend. Wat op ons toekomt . Niet een extra-polatie, maar een antecipatie. . Die komt van gene zijde op ons toe. Toekomst. Een onomstotelijk weten dat dat gij vernieuwd zult wezen, en herschapen..het zichtbare geeft geen anker soort hoop,  hoe zouden we ooit kunnen hopen op wat we zien?  zegt Paulus.. wanneer we echter hopen op wat we niet zien , dan verwachten we het met volharding. D.w.z. daarop zetten we ons hart en daardoor laten we ons leiden : wij volgen het als een lichtend spoor..

(Roland van der Vorst noemt drie van zulke (op zich zwakke ) veel voorkomende onderbouw vormen van hoop. Prestatie hoop, gemoedshoop, en gelegensheidshoop. Je laat je duwen door de geleverde prestatie, als sportsman door de laatste overwinning van jouw team.. of het succesvolle eindexamen etc. Of je geniet van het goede gevoel, de gelukservaring , de Ipad,  de drank of de laatste mooie muziek, de liefde..stof te over.. De gelegenheids hoop is de motor die beleggers drijft als zij investeren, de fascinatie van het avontuur , kansen grijpen waar zij liggen. Gelegenheidshoop richt zich niet op haalbaarheid (prestatiehoop) , noch op invoelbaar heid (gemoedshoop) maar op de hanteerbaarheid van een ideaal.(p.171) Is er iets fouts mee? Nee, ze horen bij ons en wij leven erme en we leven erbij en we leven ervan. We zijn geschapen als mensen en bij dat geschapen menszijn hoort streven en hopen, allen hoe kwetsbaar zijn we en hoe makkelijk trekken we ons op aan valse  hoop..

Definitie: valse hopp is alle hoop die als duwende hoop wordt losgemaakt van de herscheppende hoop, als trekkende hoop. Paulus: “Hoe zouden we hopen op wat we zien? Maar als we hopen op wat we niet zien dan gaat de buitenboordmotor weer aan en gaat deze trekkende hoop de duwende hoop weer op gang brengen. Dat zit opgesloten in dat werkwoord: gered. In die hoop ligt onze redding . Die hoop is onlosmakelijk verbonden met totaal levens-herstel. Alles gaat weer draaien, waar die hoop ons trekt.

  1. Wat werkt het uit?

Hoop redt. Uitleg van Romeinen 8:24

Die hoop heeft inhoud en is tegelijk ook een werkende kracht in ons. Ze heeft een objectieve inhoud en werkt zich tegelijk uit in een subjectieve ervaring.

Ze redt. Daarin zit meer dan alleen toekomst muziek . Het geeft ook al in het heden vervulling. Het voorkomt dat je in allerlei valkuilen valt . Het ontbreken van de ware hoop doet je grijpen naar valse hoop.

Deze hoop maakt dat wij het volhouden in het persoonlijke leven, in relaties, in werk en gezin en ook in de grote vragen van deze tijd . Om met deze laatste te beginnen :

In de klimaatcrisis is het de hoop die ons doorzettingskracht  en moed geeft

Zie 1 Tim.2,15, Jacobus 5,15 breed : voorspoed geven, motiveren , vvolhouden  voorkomen dajt je in andere valkuuilen valt waarom heb je God nodig>/  hoofdbijdrage van gelovigen in de milieucrisis. Etc, T.H. een wieg..

  1. Hoe krijg je hoop en hoe houd je die?

De discipelen waren op het meer, zo lazen we, en ze waren in nood, want een storm had hen overvallen en de mast brak en de golven werden woester en woester. Alle menselijke hoop verging. Hadden ze daar alleen moeten bouwen op wat het heden als mogelijkheden in zich droeg, zij zouden zeker zijn vergaan. Toen kwam Jezus op het toe.  Daar ligt nu in de vorm van een verhaal uitgedrukt wat het grote verschil is tussen alle vormen van menselijke hoop en de hoop die van God komt. Menselijke hoop bouwt op en gaat verder door op wat ons gegeven is en wat wij al hebben.. en wat ons zomaar bij de handen af kan breken.. en zal afbreken..  maar het wonder van de hoop die ons in Christus gegeven wordt , is dat het van gene zijde komt .

Wij lezen : het schip was nog vele mijlen van het land verwijderd, geteisterd door de golven want de wind was tegen en toen in de vierde nachtwake kwam Hij tot hen, lopend over het meer..maar toen de discipelen Hem zagen , raakten zij in paniek en zeiden “het is een spook”  ja  zo komt het tot vandaag toe bij velen over: het is moeilijk geworden voor velen om te geloven in wat van gene zijde op ons toekomt.. we denken het is een geestverschijnsel, een gedachtenspinsel.. het kan niet waar zijn .. tot zij zijn stem horen: Ik ben het ! Wees niet bevreesd.. het is Petrus die als eerste zegt : Heer als u het bent, beveel mij dan tot u te komen en Jezus zei “Kom!”

Hier wordt het ons verteld wat hoop uitwerkt en hoe we die krijgen. Tomas Halik , van wie ik deze verwijzing heb gekregen zegt: vaak is hopen in de zin van echte vertrouwen op  toekomst net als lopen op het water. Petrus hoorde de stem en hij ging. In vertriouwen op Hem die op hem toekwam. Zolang hij op Hem keek, droeg het water hem en kon de storm hem niets meer doen, maar zodra hij lette op de  golven en de storm , zonk hij weg in de diepte ..Waarom.. ja , dat vroeg Jezus hem ook: waarom ben je gaan twijfelen?  Kleingelovige!

Hopen is als lopen op de golven , niet leven bij wat je ziet, want in dat zichtbare ligt geen houvast. Wij hebben een anker nodig dat reikt tot binnen het voorhangsel , dat vast ligt in het onzichtbare , in Christus die ons daarin is voorgegaan.

Een anker moet je uitwerpen , vasthaken. Doe je dat niet  – of, zoals Petrus deed laat je het weer even los, dan zink je weg en raakt je levensschip op hol..

Daarom : blijf zien op hem die tot ons kwam . Haak je anker in de beloften die Hij ons gaf.  Dat is heel simpel het antwoord op de vraag hoe je toegang krijgt tot de hoop en hoe je die voedt en bewaart. Trust and obey, there is no other way, zingen ze in Amerika.

Kierkegaard heeft eens geschreven : het gaat bij God net omgekeerd als bij mensen. Bij mensen geldt: je moet  ze eerst kennen en dan ga je ze vertrouwen , maar bij God is het omgekeerd: bij Hem geldt: eerst vertrouwen en dan leer je hem pas echt kennen!

Paulus gebruikt haast dezelfde woorden als hij schrijft:  vs. 28 Ik ben er zeker van dat al het lijden van deze tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid van deze hoop die ons tegemoet komt.

Tot slot : Hoop is een fascinerende energiebron. De beste remedie in tijden van crisis, waar we begonnen. In christelijke hoop ligt een unieke schat, ingeklemd als ze is tussen geloof en liefde.

Geloof , hoop en liefde. De meeste van hen is de liefde, de dragende kracht: het geloof, maar de taaiste is de hoop, die ons trekt!